Ο θάνατος σαν μουσαφίρης

Πουλί θα γίνω περιστέρι
λευκό φτερό μέσα στη νύχτα
σ' αλλόκοτα, κι άγνωστα μέρη
που νόθα, τ' άδειασε μια μήτρα
Βγαίνει ο ήλιος, μα σκοτάδι
δε φτάνουν κάτω οι αχτίδες
γκρεμοστακίστηκαν στον Άδη
κι οι τελευταίες μας ελπίδες

Μα ποιο χορό τώρα να σύρεις
και να τον φτάσεις ως το τέρμα
ο θάνατος σαν μουσαφίρης
μεθοκοπάει μ' ένα κέρμα

Λίγο αν μου 'πιανες το χέρι
αχ να 'ξερες, 

σφυγμός νταούλι
αν μ' άφηναν κανείς δεν ξέρει
κι ας με φυλάνε καραούλι
Αγιάτρευτη πληγή στο χάρτη
σαν τατουάζ πάνω στο δέρμα
αγκάθι τρύπησε τον Μάρτη
και τρέχουν δάκρυα σαν αίμα

Μα ποιο χορό τώρα να σύρεις
και να τον φτάσεις ως το τέρμα
ο θάνατος σαν μουσαφίρης
μεθοκοπάει μ' ένα κέρμα