που μπλέξαν με τ' αστέρια τ' ουρανού
Τα πορφυρά λουλούδια στην καρδιά σου
ανθίσαν και μου πλάνεψαν το νου
Στην αγκαλιά σου πάρε μου τη θλίψη
κι από τα χείλη σου δωσ' μου φωτιά
Μάτια κλειστά, κλειστά κι ότι προκύψει
ο έρωτας βαθειά λαβωματιά
Είσαι ένας φάρος που γυμνός χορεύει
ποιες τάχα να υπόσχεσαι στεριές
Κι εγώ καράβι π' όλο ταξιδεύει
λιμάνι που δεν έπιασε ποτές
