Κάθε απόγευμα στη φύση
ένα λουλούδι να αφήσει
να βρει τ' αηδόνια να μιλά
Μέσα στη στάμνα το νερό της
το άδειαζε για τ' όνειρο της
πάνω σε πέτρα να κυλά
Έβλεπε άλογα και βασιλιάδες
στολές παράσημα, γιαγιάδες
κι ούτε μεγάλωνε ποτές
Έψαχνε γύρω της ιππότες
και της τυχαίναν κάτι πότες
Και δράματα, σε πιλοτές
Σ' άστρα, φεγγάρια, συναστρίες
ξέπλενε άλλων αμαρτίες
κι έρχονταν μπόρες φονικές
Κι είχε σ' Ανατολή και Δύση
δυό ήλιους μόνιμα κολλήσει
για δυό στιγμές ερωτικές
Έβλεπε άλογα και βασιλιάδες
στολές παράσημα, γιαγιάδες
κι ούτε μεγάλωνε ποτές
Έψαχνε γύρω της ιππότες
και της τυχαίναν κάτι πότες
Και δράματα, σε πιλοτές
