τα δυο σου μονοπάτια
σε κάθε σου γωνιά
σε κοίταζα στα μάτια
Παγίδες κι ευωδιές
ξένοιαστες ανηφόρες
μα και κακοτοπιές
και σκέφτομαι ώρες-ώρες..
«Ολάνθιστος γκρεμός
της γυναικός το σώμα» *
θα νοιώσεις δυνατός
κι εκεί θα πέσεις πτώμα...
Θα πάω να κρυφτώ
στις κρυσταλλοπηγές σου
κι ύστερα να χαθώ
μες στις βουνοκορφές σου
Κοιλάδες με νερά
απάτητα φαράγγια
κρυφά και φανερά
ανήλια και απάγκια
*αυτό το στιχάκι ανήκει στον Νίκο Καζαντζάκη
