Τα Πειραιώτικα τα παντελόνια

Αυτό που μου 'κανες θα το θυμάμαι χρόνια
δε θα μου φτάνουν, να ξεχάσω, δυό ζωές
Τα πειραιώτικα δεν είχες παντελόνια
κι ούτε τα φόρεσες ποτές

Αυτό που μου 'κανες δε σβήνει σε υπόγεια
ούτε σε θάλασσες με ξόρκια, σε φωτιές
Τα πειραιώτικα δεν τίμησες τα λόγια
κι ούτε τα κράτησες ποτές

Αυτό που μου 'κανες στοιχειώνει τα σοκάκια
Πασαλιμάνι Φρεαττύδα, σαν λεκές
Και τ' άγια χώματα Καστέλλα, Βοτσαλάκια
που δεν τα πάτησες ποτές

......"Τα πειραιώτικα δεν είχες παντελόνια
κι ούτε τα φόρεσες ποτές"