Πέμπτη 13 Απριλίου 2017

Συννεφιασμένος ουρανός

Τι κι αν κοιμάμαι και ξυπνάω
όλο μου έρχεσαι στο νου
μέσα στους άνεμους πετάω
σαν συννεφάκι τ' ουρανού

Άνεμοι με τραβολογάνε
γιατί δεν είμαι κανενός
κι όταν κοιτάξεις πάνω, θα 'μαι
συννεφιασμένος ουρανός!

Κι άμα δε βλέπεις το φεγγάρι
το βλέπω εγώ κι είναι χλωμό
δεν έχει φως, δεν έχει χάρη
όσο γυρνώ στον ουρανό

Ήπια προσαρμογή

Στο ταξίδι μας, ο κόσμος σαν δυο μέρες εκδρομή μήτε δάφνες μήτε δυόσμος μια περίεργη οσμή Γύρω βλέπαμε μαχαίρια δίχως λόγο σκοτωμούς κι αιμα...