σαν ερχόμουνα στη γη
άργησα, και είχε πέσει
μες στο σύμπαν μια σιγή
Σίγουρα μ' είχαν ξεχάσει
κι εγώ έκλαιγα πολύ
μες στου φεγγαριού τη χάση
η ατμόσφαιρα θολή
Ωροσκόποι - καιροσκόποι
παίζαν την κολοκυθιά!
Συναστρίες σαν φατρίες
σύνοδοι και γαλαξίες
μου την κάναν τη ζημιά!
Μάγισσες και αστρολόγοι
δε με βρίσκαν πουθενά
ήταν δώδεκα οι λόγοι
δώδεκα και τα κενά:
Λέοντες, Σκορπιοί, Τοξότες
ήταν μόνο για εφέ
κι όλοι οι άλλοι ήταν πότες
μες στου Σείριου τα «καφέ»
