με δάκρυ και με πόνο
σε σκοτεινά υπόγεια
κι ένα σακί στον ώμο
Τρένα στα σκαλοπάτια σου
με φέρνουν και με πάνε
Τα πελαγίσια μάτια σου
άραγε, με πονάνε;
Βρήκα σ' εσένανε σταθμό
κι ήρθα σαν τ' άλλα τρένα....
Μη με μετράς σαν αριθμό
εφτά....., εικοσιένα .....
Κι αν κόβω εισιτήριο
για να σου πω ένα γεια σου
δεν έχω διαβατήριο
να μπω μες στην καρδιά σου
Τρένα που πάνε κι έρχονται
χαμός στις αποβάθρες....
Μπλέκουν και δεν ελέγχονται
όνειρα κι αυταπάτες
.jpg)