Τρίτη 18 Απριλίου 2017

Έγινες μπρος μου θάλασσα

Ο πόνος που μου έδωσες
μέσα μου σιγοκαίει
και τρέχεις απ' τα μάτια μου
σαν χείμαρρος που κλαίει

Δάκρυ ήσουν που στάλαξα
τον πόνο μου να σβήσω
κι έγινες μπρος μου θάλασσα
και πως να περπατήσω

Φουρτουνιασμένη θάλασσα
κι εγώ μετρώ τα λάθη
σ' απύθμενες κακοτοπιές
σ' άβυσσους  και σε βάθη

Ήπια προσαρμογή

Στο ταξίδι μας, ο κόσμος σαν δυο μέρες εκδρομή μήτε δάφνες μήτε δυόσμος μια περίεργη οσμή Γύρω βλέπαμε μαχαίρια δίχως λόγο σκοτωμούς κι αιμα...