Σάββατο 8 Απριλίου 2017

Εξίσωση πάθους

Συ κι εγώ στη πλατεία
κάθε απόγευμα, βράδυ
έρωτας, φαντασία
και φιλιά στο σκοτάδι
Στο μικρό το δασάκι
μου κρατούσες το χέρι
κι έγραψα σε δεντράκι
μυστικό με μαχαίρι

M’ ένα συν τ' αρχικά μας
κι ένα ίσον στο κέντρο....
Μια εξίσωση πάθους
χαραγμένη στο δέντρο!

Πάντα εκεί το σημάδι
στον κορμό ξεχωρίζει
κι από 'κείνο το βράδυ
τις στιγμές μας θυμίζει


Τα Πειραιώτικα τα παντελόνια

Αυτό που μου 'κανες θα το θυμάμαι χρόνια δε θα μου φτάνουν, να ξεχάσω, δυό ζωές Τα πειραιώτικα δεν είχες παντελόνια κι ούτε τα φόρεσες π...