κάθε απόγευμα, βράδυ
έρωτας, φαντασία
και φιλιά στο σκοτάδι
Στο μικρό το δασάκι
μου κρατούσες το χέρι
κι έγραψα σε δεντράκι
μυστικό με μαχαίρι
M’ ένα συν τ' αρχικά μας
κι ένα ίσον στο κέντρο....
Μια εξίσωση πάθους
χαραγμένη στο δέντρο!
Πάντα εκεί το σημάδι
στον κορμό ξεχωρίζει
κι από 'κείνο το βράδυ
τις στιγμές μας θυμίζει
