και τα λόγια μου τα χάνω
με το τζιν σου το στενό
μ' έχεις κάνει σαν τον χάνο!
Δε σε άγγιξα ποτέ
δε σου έπιασα το χέρι
αχ! αυτό το ντεκολτέ
μ' έχει κόψει σαν μαχαίρι
Πως τη βλέπεις τη δουλειά
πως τη βλέπεις τη δουλίτσα;
Πως τη βλέπεις τη δουλειά
θα σε πάρω αγκαλίτσα;
Πως τη βλέπεις τη δουλειά
πως τη βλέπεις τη δουλίτσα;
Πως τη βλέπεις τη δουλειά
πως τη βλέπεις, βρε ....μουσίτσα;
Μία λύνεις τα μαλλιά
μία "δένεις" τα κορδόνια
μία έξω την κοιλιά
Δείξε μου λίγη συμπόνια
Η ματιά σου η κοφτή
μ' έχει ρίξει στα υπόγεια
Να σου έλεγα στ' αφτί
δύο ψίθυρους, δυο λόγια:
