δεν... ξαπόστασα ποτές
πειρατές κουρσάροι μύθοι
κι όψιμοι κατακτητές
Δε μπορώ να ησυχάσω
και ειρήνη που να βρω
προσπαθώ να το ξεχάσω
τ' άδικο δεν το μπορώ
Το πολέμησα στην Τροία
και στης Πίνδου τα βουνά
Ποια πληρώνω αμαρτία
τ' άδικο να με πονά
Λες και πλάστηκε ο κόσμος
να 'ναι άδικος πολύ
ποιος να είναι αυτός ο δρόμος
μίσος που έστειλε στη γη
Κι έτσι αφέθηκα στη μάχη
θάνατος να με τρυγά
κι ένα φόρτωμα στη ράχη...
τ' άδικο με κυνηγά
Το πολέμησα στην Τροία
και στης Πίνδου τα βουνά
Ποια πληρώνω αμαρτία
τ' άδικο να με πονά
