Το πλοίο γέρνει μες στο λιμάνι
...χρυσό θα φέρνει σμύρνα, λιβάνι...
Για την τιμή σου ήρθανε ξένοι
μην κλαις κοιμήσου Μυρτώ, Ελένη
Μην επιμένεις σ' αυτές τις πόλεις
τι περιμένεις; προφταίνεις μόλις
Κρύψ' τα μαλλιά σου με το μαντίλι
Νεφέλη βιάσου μη γίνεις στήλη
Και τώρα, και τότες
πολιτικοί προδότες
και τότες και τώρα
το πλήρωσε η χώρα
Περνούν οι ώρες χτυπούν οι δείχτες
μπροστά σου μπόρες πίσω σου νύχτες
Κάποιοι φροντίσαν για τη γενιά σου
μαύρα σε ντύσαν Νεφέλη, νοιάσου.....
Σβήσ’ τα κεράκια για τη γιορτή σου
έξω γεράκια τρώνε τη γη σου
Στο κινητό σου μια μελωδία....
μα απ’ τη Μυρτώ σου λέξη ....καμία....
