Πανσέληνος

Είκοσι οχτώ του Αυγούστου,
βράδυ εννιά Παρασκευής,
ήταν του δικού σου γούστου,
το φεγγάρι για να δεις,
έτσι μου πες.... πως θα 'ρθείς.....

Μου πες θα 'ρθεις κι ήταν ψέμα,
και κοιτούσα το κενό,
παγωμένο μου το βλέμμα,
όμως "έσκασε" το "θέμα",
΄κει ψηλά στον ουρανό,
κι έμεινα να το κοιτώ

Κάπου σίμωσε κι η πούλια,
και δεν έβγαλε μιλιά,
ούτε τα θαλασσοπούλια,
δε μου στείλανε φιλιά,
....είσαι σ' άλλη αγκαλιά....