Όλα μια σάπια λαμαρίνα

Μες στις στοές, στα μεταλλεία
βαρύ το χώμα...
Και στα καμίνια σα συγκυρία
μέταλλο λιώμα
Μεταλλεργάτη, τι ατυχία.....

Όλα μια σάπια λαμαρίνα
Κι εσύ γι αυτούς που φύγαν κλαις
Φωτιές, γαρύφαλλα και κρίνα
σου ξεκληρίσαν δυό γενιές

Μπήκε η ζωή σου εδώ σαν όρος
σαν παραζάλη...
Στη τελετή σου, νεωκόρος
σκάει τ' ατσάλι
Μεταλλεργάτη, βαρύς ο φόρος

Όλα μια σάπια λαμαρίνα
Κι εσύ γι αυτούς που φύγαν κλαις
Φωτιές, γαρύφαλλα και κρίνα
σου ξεκληρίσαν δυό γενιές