Πέφτει τώρα μια βροχή
στα πεδινά
Τέλειωσε η ανακωχή
και ξεκινά
μια καινούργια εποχή
μια παγωνιά
Δεν αντέχω να 'σαι εδώ
και να κοιτάς
τον αλήτη τον καιρό
να προσκυνάς
μ' όσα σου άφησαν ευρώ
να την περνάς
Γυρνάς, ρωτάς, πονάς,
κοιτάς τη βροχή
με μάτια θολά
και χείλια σβηστά
σε ποια εποχή
περνούσες ξυστά...
Σεισμός, φωτιά,
ξυπνούν ξανά το μυαλό
Ποιος κλαίει εδώ
τι φταίει εκεί
κι αυτή η ...διαρροή
μια σπίθα αρκεί....
Την αλήθεια αναζητάς
μες στη βροχή
Δίχως όπλα πολεμάς
που αντοχή;
Κι όμως πάλι ξεκινάς
απ' την αρχή
Με την ίδια τακτική
θα σε πατούν
μια γωνιά στην Αττική
να σε πετούν
Δυό πουλιά εδώ κι εκεί
να σ' απατούν
Θα σ' απατούν....
.jpg)