που είχες στη ζωή σου
φυλακισμένα μείνανε
ισόβια στο νου
Ποτέ δε βρήκανε μια αρχή
μια μέση ένα τέλος
επίμονα ζητούσανε
το χέρι αλλουνού
Αν θες να χτίσεις όνειρα
μη ξαναβάλεις όρους
κάνε μια νέα αρχή
Αν θες να χτίσεις όνειρα
βρες δυό καλούς μαστόρους
ο ένας να 'σαι εσύ
Εσύ ο αρχιτέκτονας
εσύ και ο εργάτης
και μια ψυχή παράμερα
για σένανε να ζει
Μέσα στο κρύο, στη βροχή
κάτω απ' το λιοπύρι
Μένουν γιαπιά τα όνειρα
αν δε χτιστούν μαζί
.jpg)