Βρέχει στα σοκάκια που σε ψάχνω
χώρισα το σώμα απ’ την ψυχή
μόνο τη μορφή σου θέλω να ‘χω
κι ότι, στο σεργιάνι έχει βραχεί...
Κι αν σε βρω μ’ ολόγιομο φεγγάρι
να φεγγοβολάς σαν σε γιορτή
τότε η ψυχή χρόνους θα πάρει
να 'ν' με τη δική σου, ...ασορτί...
Μα αν βρω τη μορφή σου λυπημένη
η ζωή δεν θα ‘χει αντοχή
με βρεγμένα ρούχα θα ‘ν’ ντυμένη
κάτω απ' το φεγγάρι, μοναχή
.jpg)