Οι στεριές με κρατήσανε όμηρο
τι κι αν έφτιαχνα χρόνια πανιά
να σαλπάρω μια νύχτα στο όνειρο....
Οι στεριές με κρατήσανε όμηρο
κι η δική σου πλανεύτρα ματιά
Είν τα μάτια σου μία θάλασσα
πέφτω μέσα τους κι ας πνιγώ
στις φουρτούνες τους δρόμους χάραξα
κόντρα στο καιρό
Είν τα μάτια σου μία θάλασσα
πέφτω μέσα τους κι ας πνιγώ
μα ήρθαν γαλήνες και άραξα
μ' ακούς, είμαι εδώ!
Έχω βάρκα που λες αυτοσχέδια
και δυό έρημα χέρια κουπιά
πήρα χάρτες πολλούς, κάνω σχέδια....
Έχω βάρκα που λες αυτοσχέδια
στη δική σου πλανεύτρα ματιά
