Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017

Άδεια από τη ....σημαία

Ζήτησα και πήρα άδεια
δέκα μέρες
τελαμόνες, κι όπλα άδεια
από σφαίρες
Νούμερα, σκοπιές για λίγο
να γλιτώσω
απ’ το θάλαμο να φύγω
μα για …πόσο;

Δέκα μέρες δε μου φτάνουν,
δεν χοράω
τα πολιτικά μου ρούχα
σαν φοράω
Μέθυσα στην προκυμαία
και στη ζάλη
άδεια από τη ....σημαία
πήρα κι άλλη

Τα όνειρα μου λιποτάχτες
κι όλο πίνω
Στου στρατόπεδου τους φράχτες
τι θα γίνω;
Την κατακραυγή του όχλου
περιμένω
στην αναφορά του λόχου
τώρα βγαίνω....

Ήπια προσαρμογή

Στο ταξίδι μας, ο κόσμος σαν δυο μέρες εκδρομή μήτε δάφνες μήτε δυόσμος μια περίεργη οσμή Γύρω βλέπαμε μαχαίρια δίχως λόγο σκοτωμούς κι αιμα...