Το κορίτσι του λογιστηρίου

Ένα γλυκό απόγευμα στου ήλιου βγες στο γέρμα
και σαν πουλιού φτερούγισμα νιώσε το λογισμό
Η διαφορά δεν έκλεισε κι ας ήταν ένα κέρμα
και ανοιχτό δεν άφηνες ποτέ λογαριασμό

Στου ουρανού τα πέρατα κέρασες τ' άρωμα σου
κι απ' τα μαντεία κούρσεψες ολάκερους χρησμούς
Σα μυστικό τους κράτησες για πάντα στην καρδιά σου
κι ούτε τους αποτίμησες στους ισολογισμούς

Τις συμφωνίες κλείδωνες διπλά τα μεσημέρια
κι είχες το νου σου τίποτε κακό να μη συμβεί
Κι ο έρωτας σου ξέφυγε μέσα απ' τα δυο σου χέρια
που πεταλούδες ξέγνοιαστη τρυγούσες το πρωί