μπήκε στα ρούχα σου να ζεσταθεί
Μες στου κορμιού σου φώλιασε τα βάθη
κι εσύ γυρνάς και γράφεις εποχή
Κρατάς του αποχείμωνου τον ήλιο
μέσα στην αγκαλιά σου, τόσο φως
και στο μικρό, μικρό σου το βασίλειο
μήτε ζυγώνει ο άστατος καιρός
Κι εγώ κοιτάζω μόνο το φεγγάρι
βράδια πανσέληνα να καρτερώ
Το μαγεμένο φως του να με πάρει
κι αυτό μου σπέρνει γύρω το κακό
