Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2019

Πες πως ήτανε φάρσα

Να περάσεις μια μέρα
να μου πεις πως περνάς
Όλα ίδια εδώ πέρα
πάντα ίδιος βραχνάς

Να περάσεις, μου λείπει
η γλυκιά σου μορφή
έλα διώξε τη λύπη
έστω μία στιγμή

Πες πως ήτανε φάρσα
ένα ψέμα χαζό
Έλα δώσε μια ανάσα
στο μεγάλο κενό

Οι στιγμές σα μαχαίρια
με καρφώσαν βαθιά
θα 'ρχονται καλοκαίρια
μα θα είναι μικρά

Δες κι αυτό το φεγγάρι
που προβάλλει δειλά
έχει πάρει χαμπάρι
από εκεί στα ψηλά

Πες πως ήτανε φάρσα
ένα ψέμα χαζό
Έλα δώσε μια ανάσα
στο μεγάλο κενό

Ήπια προσαρμογή

Στο ταξίδι μας, ο κόσμος σαν δυο μέρες εκδρομή μήτε δάφνες μήτε δυόσμος μια περίεργη οσμή Γύρω βλέπαμε μαχαίρια δίχως λόγο σκοτωμούς κι αιμα...