σκοτάδι...., χωρίς
ν' αλλάξουν οι ώρες και πάλι
Στέρνη Κυριακή
τι πράμα κι αυτή...
κι η μέρα μικρή ή μεγάλη
Σημαία κρατάς
χωρίς να ρωτάς
Επέτειος..., άλλοθι έχεις
Με βήμα έν-δυό
ζωή στο κενό
μαρσάρει το τέμπο και τρέχεις
Και στις νερατζιές
φακοί, μηχανές
με διάφραγμα κι έκθεση λάθος
Κι εσύ με στολή
και φούστα κοντή
μετράς του πεδίου το βάθος
Με φόντο στο μπλε
δηλώσεις... κομπλέ
ποτέ δε θα βρουν σημασία
Πλατεία, καφές
δε χάνει ποτές
απόσταγμα σαν πεμπτουσία
η Αλήθεια γυμνή
χλεβάζει κι υμνεί
σκληρή, πουθενά δε χαρίζει
Με λόγια μεστά
θα μπαίνει μπροστά
για σένα, και θα καθαρίζει
Και στις νερατζιές
φακοί, μηχανές
με διάφραγμα κι έκθεση λάθος
Κι εσύ με στολή
και φούστα κοντή
μετράς του πεδίου το βάθος
