Αναμένο το φεγγάρι
το κορμί σου φώτιζε
απ' το τζάμι σαν λυχνάρι
έμπαινε, ξεπόρτιζε
Κι ήμουν μεσ' στην αγκαλιά σου
κι έπινα τα χείλη σου
κι η καρδιά μου κι η καρδιά σου
κόμπο στο μαντήλι σου
Και φιλί, φιλί σα θάμα
έρωτα ξεχείλισα
με γλυκό κρασί σα νάμα
μεθυσμένος, κύλισα
Και στον ουρανό τ' αστέρια
γλυκοτρεμοσβήνανε
άγγιζαν τα δυο μας χέρια
και με φως μας ντύνανε
Κι ήταν τα κορμιά μας ένα
κι αγκαλιά αρμένιζαν
κι άγγελοι σε μέρη ξένα
τα μαλλιά μας χτένιζαν
Και φιλί, φιλί σα θάμα
έρωτα ξεχείλισα
με γλυκό κρασί σα νάμα
μεθυσμένος, κύλισα
απ' το τζάμι σαν λυχνάρι
έμπαινε, ξεπόρτιζε
Κι ήμουν μεσ' στην αγκαλιά σου
κι έπινα τα χείλη σου
κι η καρδιά μου κι η καρδιά σου
κόμπο στο μαντήλι σου
Και φιλί, φιλί σα θάμα
έρωτα ξεχείλισα
με γλυκό κρασί σα νάμα
μεθυσμένος, κύλισα
Και στον ουρανό τ' αστέρια
γλυκοτρεμοσβήνανε
άγγιζαν τα δυο μας χέρια
και με φως μας ντύνανε
Κι ήταν τα κορμιά μας ένα
κι αγκαλιά αρμένιζαν
κι άγγελοι σε μέρη ξένα
τα μαλλιά μας χτένιζαν
Και φιλί, φιλί σα θάμα
έρωτα ξεχείλισα
με γλυκό κρασί σα νάμα
μεθυσμένος, κύλισα