Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

Το μαύρο κουτί της αγάπης

Το περιβόλι ανθισμένο
και το νερό κυλάει στη γη
μα το κορμί σου ξεχασμένο
ήλιος ποτέ δεν το 'χει δει

Κάπου κοιτάζεις σα χαμένος
μαζί σου χάθηκα κι εγώ
ούτε ψυχή, ούτε και σθένος
φτάνει ένα σάλιο να πνιγώ

Αν την αγάπη βαρεθούμε
φέρε το μαύρο της κουτί
να το ανοίξουμε να δούμε
τι άραγε έχει συμβεί

Κάπου φωτίζουνε μπαλκόνια
η Ελλάδα εδώ καλά κρατεί
τι κι αν περάσανε τα χρόνια
το κάθε τέλος μια αρχή

Τέρμα τα γκάζια σε μια Honda
μα αν μηδενίσουν οι στροφές
ρώτα τον πρώτο σου τυχόντα
αν κρύωσε πάλι ο καφές

Αν την αγάπη βαρεθούμε
φέρε το μαύρο της κουτί
να το ανοίξουμε να δούμε
τι άραγε έχει συμβεί

Τα Πειραιώτικα τα παντελόνια

Αυτό που μου 'κανες θα το θυμάμαι χρόνια δε θα μου φτάνουν, να ξεχάσω, δυό ζωές Τα πειραιώτικα δεν είχες παντελόνια κι ούτε τα φόρεσες π...