κάθονται δύο με την πλάτη γυρισμένη
Βαθιά η σκέψη και των δυό, μες στα προβλήματα κι αυτοί χαμένοι....
Κι αμήχανα στο κινητό παίζουν τα δάχτυλα....
Οι ...επαφές ...βουβές....
Στο μικρό παγκάκι, στο μικρό παγκάκι
Όταν αδειάζει κάθομαι κι εγώ
Πάντα το ίδιο σκηνικό
που να μιλήσω, τι να πω
Σιωπή και κινητό
Βουβές ιστορίες στο μικρό παγκάκι....
Πέρασαν δύο, που από χρόνια ήταν φίλοι
Μα η ματιά τους σαν ριπή, κι αδιάφορα σφυρίξανε τα χείλη...
όμως η σκέψη τους κοινή, λες και συζήτησαν
Η συνταγή γνωστή
