έξι έκανες παιδιά
και μια μέρα Λέγκω σ' είδα
να σε παίρνουν μακρυά
Ποιος μπορεί πια να σε κρίνει
είναι ο πόλεμος σκληρός
Φιλαδέλφεια και Σμύρνη
θάνατος, ξεριζωμός
Τώρα στην Ελλάδα Λέγκω
θα κοιμάσαι μ' ένα αχ!...
Που 'ναι οι δρόμοι να σου φέγγω
να γυρίσεις στο Ουσάκ....
Ήρθε ο Αύγουστος εκείνος
και μες στη καταλαγιά
ξέσπασ' οδυρμός και θρήνος
δάκρυσε κι η Παναγιά
Μόνο θάνατος μυρίζει
σώπασαν και τα πουλιά
τίποτα πια δε θυμίζει
την παλιά σου γειτονιά
Τώρα στην Ελλάδα Λέγκω
θα κοιμάσαι μ' ένα αχ!...
Που 'ναι οι δρόμοι να σου φέγγω
να γυρίσεις στο Ουσάκ....
*εμπνευσμένο από το βιβλίο της Ευθυμίας Αθανασιάδου - Μαράκη "Παράθυρο στο χρόνο" Εκδόσεις "βεργίνα"
