φονιάς δεν είμαι, ξενιστής....
μη με φοβάσαι
Δεν έχω πάνω μου ιό
Μόνος ....και νοιώθεις σε κλοιό
δεν με λυπάσαι
Είδα στα μάτια σου πολλά
σαν ...να κατέβασες ρολά
...καταλαβαίνω
Στην πόρτα σου ...σκαλί-σκαλί
και τη μισάνοιξες ....Καλή....
κι εγώ πεθαίνω
Αν έφταιξα με συγχωρείς
με μαύρο δάκρυ, ή χωρίς
θα γονατίσω
Τύψεις, με σφίγγουν σαν λουριά
έπεσα μες στη λασπουριά
θα .....συνηθίσω.....
