πάλι εγερτήριο
μαύρο δάκρυ μου 'χει στάξει
κι η σκοπιά μαρτύριο
Ένα δύο, ένα δυό
Της ζωής μου η αφέντρα
μου 'στειλε περίπολο
και μου στέρησε, στη σέντρα
να φορώ το δίκοχο
Ένα δύο, ένα δυό
Τρεις στερήσεις, κι αγγαρία
κι είμαι σ' αδιέξοδο...
που με πάει, πέντε-μία
για να πάρω έξοδο
Ένα δύο, ένα δυό
Στο όνειρο με καρτερούσες
και γλυκά με φίλαγες
που με σέρναν Συρακούσες
και θαλαμοφύλακες
Ένα δύο, ένα δυό
Το κορμί μου σ’ ένα Ρέο
μ’ ένα όρκο αιώνιο
μ’ έχει ανάγκη το Αιγαίο
όχι το ...Ιόνιο...
Ένα δύο, ένα δυό
Μ’ όπλο, εξάρτηση και κράνος
περπατούσα μάχιμος
με καμάρωνε η Σάμος
κι ο Άγιος Γεράσιμος
Ένα δύο, ένα δυό
Σε μια τρύπα η Τουρκία
μέσα απ’ το φυλάκιο
μου ‘χε μείνει απορία
ο αμανές στο ράδιο...
Ένα δύο, ένα δυό
Πάνω που ‘χα συνηθίσει
ήταν τρεις και σήμερα
στ΄άγρια είχα κυλήσει
πως να ‘ρθω στα ήμερα
Ένα δύο, ένα δυό
Κέντρο, εκπαίδευση, μονάδες
με κρατούσαν όμηρο
έφεδροι και γαλονάδες
μου 'κλεψαν το όνειρο
Ένα δύο, ένα δυό
.jpg)