Με χημικά και δακρυγόνα

Συννεφιασμένο το απόγευμα στην πόλη
νοτιάς απόκαμε υγρά τα βλέφαρα σου...
Σαν χειροπέδα το χρυσό σου το βραχιόλι
στο χέρι σου, που σκούπιζε τα δάκρυα σου

Γυρ' το κεφάλι σου στο πλάι μου και νιώσε
τα χείλη μου σαν φυλαχτό στο μέτωπο σου
Μισή Ελλάδα χάθηκε στο πάρε - δώσε
κι άλλη μισή να ξεψυχά για... το καλό σου 

Όταν χαράζει ψάχνεις Ατλαντίδες

κι όταν νυχτώνει στ' όνειρο να 'ρθούν

Κάνουν τα όνειρα στους δρόμους απεργία

για να ξεσπάσει ο θυμός που 'χουν στοιβάξει

Με χημικά και δακρυγόνα η πλατεία
πάνω που μου 'λεγες, εδώ κάτι θ' αλλάξει