έκανα τον κόσμο πλώρη
κι έπεσα μες στον καιρό
Με μια θάλασσα αβάντα
κι όταν ξύπνησα σαράντα
όλα γύρω μου κενό
Αχ, η κοινωνία σκάρτη
μˊ έχει δέσει στο κατάρτι
και πονώ
Στα χτυπήματα του αγέρα
θα προσμένω μια Δευτέρα
να σωθώ
Και μες στα παλιά σου πάρτι
θα ζητήσω μια Τετάρτη
να κρυφτώ....
Σˊ αναζήτησα κορίτσι
όταν έσπασε το βίντσι
και μπατάρησε η πλωριά
Και μια νύχτα με φεγγάρι
μου την πέσανε κουρσάροι
σαν αλύπητα θεριά
