σαν επανάσταση παντού απ' άκρη σ' άκρη
όπου και να 'μαι έχεις πρόσβαση κι εσύ
όλοι στο γέλιο μου παρόντες και στο δάκρυ
Αμέσως δήλωσα τη θέση μου δειλά
που κάποια δύναμη με σπρώχνει να το κάνω
διαλέγω φόντο και μια γραμματοσειρά
και τρεις ακόλουθοι παρέα από πάνω
Κάποτε ήσουνα μεγάλος
και κόσμε μίκρυνες πολύ
μια δρασκελιά, δεν είσαι άλλος
στενή κι αφόρητη η γη
Βγαίνω σε live στις οθόνες σας μπροστά
μια ειδοποίηση ταυτόχρονη σε όλους
Να, το κοινό μου κι όσοι μ' είχαν ακουστά
όλοι ανοίξανε διαβόλους και τριβόλους...
Μ' ανθρώπους άγνωστους στο δρόμο περπατώ
με τους γνωστούς σχηματισμένους στην οθόνη
έχω σε σύμπτηξη τον κόσμο μου εδώ
όλοι ανούσιοι, μικροί και τόσο μόνοι
Κάποτε ήσουνα μεγάλος
και κόσμε μίκρυνες πολύ
μια δρασκελιά, δεν είσαι άλλος
στενή κι αφόρητη η γη
