χτίσανε πάνω σου, ακρογιαλιές
κι εκεί με φέρανε πρίμα τ' αγέρια
πάνω στις δέστρες σου, σφιχταγκαλιές...
Τώρα φθινόπωρο, βροχή μυρίζει
μπρος στο παράθυρο, μάτια θολά
σκόρπια, στον άνεμο στριφογυρίζει
και στα ξερόκλαδα, κλαίει η καρδιά
Είδα, μου κράταγες σφιχτά το χέρι
φιλιά, στο σούρουπο να με κερνάς
κι ήτανε τ' όνειρο σαν καλοκαίρι
κρασί το σώμα σου, να με μεθάς
Όμως... φθινόπωρο, βροχή μυρίζει
μπρος στο παράθυρο, μάτια θολά
σκόρπια, στον άνεμο στριφογυρίζει
και στα ξερόκλαδα, κλαίει η καρδιά
